Overpeinzing: Vrede in een Onverschillige Wereld
Soms is de grootste strijd niet die tegen onrecht, maar die binnenin jezelf: het vinden van vrede in een wereld die onverschillig lijkt te staan tegenover wat je ziet en weet.
Tijdens mijn theorie-examen voor mijn motorrijbewijs werd ik opnieuw geconfronteerd met een opmerkelijke werkelijkheid: twee mensen vertelden openlijk dat ze al jarenlang zonder rijbewijs rijden. Dit bleek geen incidenteel voorval, want ik hoor dit soort verhalen vaker. Het roept vragen op: hoeveel mensen rijden er eigenlijk zonder rijbewijs? Dit zou veel verklaren over het gevaarlijke en onvoorspelbare gedrag op de weg, en de agressie die helaas maar al te vaak voorkomt. Het lijkt bijna onvermijdelijk dat het verkeer chaotisch wordt als zoveel mensen zonder de juiste kennis en training deelnemen.
Tegelijkertijd stuit ik op een ander contrast: klachten over hondenpoep worden door de gemeente afgehandeld met de simpele opmerking dat 'we niet overal een bord kunnen ophangen'. Maar als dat niet nodig is, waarom worden er dan überhaupt borden geplaatst? Dit symboliseert een bredere realiteit: echte problemen blijven onopgelost, terwijl mensen zich vaak wel bemoeien met zaken die hen niet aangaan, zoals je privéleven. Dit is de wereld waarin we leven: een mix van onopgeloste problemen en ongewenste inmenging.
Het voelt als vechten tegen een stroom die weigert te keren. Toch ligt de oplossing niet in het verwachten van verandering van buitenaf, maar in het bewaken van je eigen rust. Weten waar je invloed ophoudt en accepteren wat buiten je controle ligt. Dat betekent niet dat je moet stoppen met vechten voor wat juist is, maar wel dat je moet leren loslaten waar de wereld simpelweg niet naar luistert.
Vrede vinden is geen overgave, maar een bewuste keuze. Het is kiezen waar je je energie aan besteedt, zonder jezelf te verliezen in de strijd. Mensen vragen me weleens hoe het met me gaat. Mijn antwoord is altijd: "Het gaat goed!" Want het kan altijd slechter. Je gezondheid kun je verliezen door slechte keuzes, zoals ongezond eten en gebrek aan beweging. Je mentale welzijn kan afnemen als je je hersenen niet blijft uitdagen, en je spirituele kracht kan afzwakken door defaitisme in plaats van hoop. Zelfs je intellect kan achteruitgaan als je stopt met groeien. Maar zolang je je geest niet laat breken, kun je alles aan.