Magnetisme van Negativiteit: Over Transformatie en Cycles

Negativiteit is een constante in het menselijke bestaan, een onvermijdelijke kracht die ons uitdaagt en vormt. Vorig jaar voelde ik de zwaarte ervan, als een schaduw die energie opslokt en je dwingt om keuzes te maken: vechten, vluchten of transformeren. Ik koos voor het laatste (vroeger voor het eerste, en dat heeft mij niets positiefs opgeleverd). Die energie, die vaak als destructief wordt ervaren, heb ik omgezet in creatie—een e-book dat mijn gedachten en ervaringen vastlegde.

Dit jaar kwam negativiteit opnieuw op mijn pad, maar het voelde anders. Niet als een vijand die overwonnen moest worden, maar als een elementaire kracht, zoals de woeste zee. De zee is niet goed of slecht; ze is simpelweg. Ze kan vernietigen, maar ook inspireren. Ze daagt je uit om haar te begrijpen, om haar ritmes te volgen en je eigen koers te bepalen. Zo voelde de negativiteit dit jaar—niet als een strijd, maar als een dans met een kracht die groter is dan ikzelf.

Deze confrontaties hebben geleid tot iets onverwachts: schaamteloze zelfexpressie. Deze website, mijn digitale thuis, is een manifestatie van die energie. Net zoals mijn e-book, is het een bewijs dat negativiteit niet alleen een last is, maar ook een bron van creativiteit en groei.

En terwijl ik reflecteerde op deze patronen, herinnerde ik me een beeld dat ik jaren geleden zag tijdens een diepe meditatie. Het was een visioen van een groene plant, met scherpe randen die mijn vinger sneden. Het bloed dat uit mijn wond druppelde, viel op de grond, maar steeg daarna op. De druppels tikten tegen elkaar en vormden een rode lotus die zich opende, slechts om weer uit elkaar te vallen en opnieuw te ontstaan. Het was een cyclus van schoonheid en vergankelijkheid, een herinnering dat zelfs pijn en verlies kunnen leiden tot iets prachtigs.

Misschien is dat de essentie van negativiteit: een kracht die ons snijdt, ons bloed laat vloeien, maar ons ook de kans geeft om iets nieuws te creëren—iets dat bloeit, zelfs als het tijdelijk is. Het is een herinnering dat we, net als de lotus, altijd opnieuw kunnen ontstaan.

afbeelding gegenereerd met AI